Een mooie overwinning voor Lars van Ark in zijn eigen Apeldoorn afgelopen weekend. De biker van het Giant-Liv Benelux Off-Road Team boekte een overtuigende zege en kreeg teamgenoot Thom Bonder als tweede mee op het podium. Een overwinning die smaakt naar meer.
Van Ark vertelt: ''Afgelopen weekend was het tijd voor een klassieker in wording bij mijn eigen club Bar End: De Apeldoornse Marathon. Een wedstrijd aan het einde van een zwaar wedstrijd- en trainingsblok in Spanje om hopelijk een goede stap richting de start van het seizoen te kunnen zetten. Twee weken voor de marathon stond ik samen met Thom aan de start van de Andalucia Bike Race, zes dagen afzien in het wiel van Thom en gelukkig niet zonder resultaat. Naast het gevoel dat ik met de dag beter werd .’’
Van Ark knoopte nog een kleine trainingsstage vast aan de Bike Race in Denia. ‘’Hier heb ik samen met mijn trainingsgroep nog een aantal dagen kunnen trainen en bijkomen onder de Spaanse zon. De laatste dagen in Spanje merkte ik dat ik toch behoorlijk vermoeid was, dus mijn verwachtingen voor een topresultaat in Apeldoorn waren niet erg hoog. Toen ik 's ochtends naar de start fietste, werd dat gevoel nog bevestigd, maar na de eerste 10 kilometer van de race begon ik er toch lekker in te komen. Tot op het punt dat ik zelfs zelf maar aan de boom ging schudden toen we nog in een grote groep zaten, om mijn benen eens te testen. Doordat ik het parcours al kende, wist ik altijd goed gepositioneerd te zijn op cruciale punten, behalve toen bleek dat er een hek dicht zat waar we één voor één door moesten, waardoor ik vol in de achtervolging moest. Aan het einde van de tweede ronde kon ik op het slingerstuk op het clubterrein van Bar End een gat slaan met de rest, samen met Thom. Toen we zagen dat Bas Peters vlak achter ons in de achtervolging zat, zorgden we dat hij kon aansluiten en alleen Jelte Jochems lukte het om ook de sprong naar onze kopgroep te maken. In de laatste 10 kilometer sprong Thom weg op een klim, toen er geen reactie van Jelte kwam, sprong ik snel achter Thom aan en konden we samen wegrijden. ''
De zege voor het team was binnen, maar wie zou winnen. '' Na de Andalucia Bike Race wist ik hoe sterk Thom was, dus reden we samen kop over kop zonder te bluffen, omdat ik de overwinning eigenlijk al aan Thom had toegeschreven. Toen we de finish naderden, besloten Thom en ik er maar gewoon voor te gaan sprinten. Het kostte me mijn beste vijf seconde wattage om Thom te kloppen, maar het was wel een mooie manier om zo mijn thuiswedstrijd te winnen! Deze week neem ik even gas terug, zodat ik vanaf volgende week de puntjes op de i kan zetten voor de eerste 3 Nations Cup-wedstrijden later deze maand en de Gravel Wold Series in april.’’