Zowel Kevin Panhuyzen als Lars van Ark reden de afgelopen week de Costa Blanca Bike Race, een vierdaagse MTB-etappekoers in Spanje. Bedoeld om een stevig fundament onder het seizoen 2025 te leggen en daarmee als einde van een trainingskamp als een investering in latere successen. Panhuyzen besloot uiteindelijk de wedstrijd niet uit te rijden vanwege rugklachten, Van Ark rondde de wedstrijd af op een 43e plek. De kop is eraf voor beide mannen!
Van Ark moest in de openingsrit nog even op zoek naar het goede gevoel. ‘’De eerste dag was zwaar. Ik voelde me niet top, maar reed mijn beste 20-minuten wattage ooit, dus blijkbaar viel het mee. Ik kon me handhaven in de top 25 en het plan was om in de tweede helft op te schuiven, omdat dit deel mij beter lag. Vijftien kilometer voor het einde haperde mijn derailleur en stopte uiteindelijk, waardoor ik veel tijd verloor.’’ Een fietsenmaker bood uitkomst gelukkig. Kevin Panhuyzen vertelt over de openingsrit. “Ik had dit keer een klein beetje een aparte aanpak van de race. Ondanks dat dit een solo race is proberen ik en Frans Claes hier elkaar met het oog op de Cape Epic wel wat beter te leren kennen in wedstrijd en daardoor ook wat samen te blijven. Hierdoor moest ik op het laatste stukje van de startklim de kopgroep laten rijden. We kwamen een beetje later terug aansluiten maar omwille van iemand met pech moesten we ergens lopen en zo waren de vogels weer gaan vliegen. Lichtjes gefrustreerd probeerde ik het gat quasi in mijn eentje terug te dichten. Ik ging een klein beetje over de rode en moest dit op de langste klim bekopen. Uiteindelijk heb ik nog wel een redelijk tempo kunnen rijden en ben ik als negende over de meet gebold.’’
Een dag later volgde er een tijdrit. ‘’Een verschrikkelijke tijdrit’’ zoals Panhuyzen het noemde. ‘’Na elf kilometer reed ik op de zesde plek maar die laatste twee steile kilometers waren echt niets voor mij. Ik kon nog goede waardes trappen, maar dit is niets voor ‘dikzakken’.’’ Wel werd hij twaalfde. Van Ark was blij en opgelucht dat hij de fiets had kunnen laten oplappen en dat deze perfect reed. ‘’Vol gas gaan had voor het klassement weinig zin, dus heb ik gedoseerd gereden om met minimale inspanning zo min mogelijk extra tijd te verliezen. Toch een nieuw 20-minuten PR en 50 watt hoger dan mijn test in december, een mooie bevestiging dat de trainingsweken hier hun werk doen’’ concludeerde hij halverwege de vierdaagse.
Een dag later zat de wedstrijd er voor Panhuyzen op. ‘’Ik had een totale offday, al vanaf de eerste beklimming was er geen goed gevoel en ging ik direct in de verzuring. Het probleem lijkt vanuit mijn onderrug te komen. Ik heb in de eerste post de handdoek in de ring gegooid om geen extra risico te nemen. Helaas hoort dat er soms ook bij.’’ Lars van Ark had ook een ‘taaie dag’. "In de eerste helft was het veel klimmen. Bij de derde lange klim ging het kaarsje uit, maar in de tweede helft heb ik me gelukkig aardig kunnen herpakken en wat plekken terug kunnen winnen. Maar het werd geen supersuitslag.’’
Een dag later was hij dus de enige vertegenwoordiger van het team in de wedstrijd. " De laatste dag schotelde qua parcours een rit voor die mij het beste lag. Geen extreme beklimmingen en mooie singletracks waren de ingrediënten. Voor het eerst kon ik mee in de top 20, maar doordat het de hele nacht had geregend, was het parcours aardig riskant geworden. Het eerste stuk was te doen, maar al snel werd het een slagveld: pijnlijke valpartijen, gebroken sturen, frames, noem maar op. Op een gegeven moment heb ik dus maar besloten dat er vandaag weinig te winnen, maar veel te verliezen viel. Daarom heb ik in de post de banden bijgepompt en het tweede gedeelte op safe gereden. Als wedstrijd was dit er een om snel te vergeten, maar als trainingsinspanning—en dat was uiteindelijk mijn doel na mijn trainingsstage hier—was het een goede prikkel richting het seizoen en Santa Vall.’’
Comments