Thom Bonder heeft in zijn eigen Drenthe de Bartje 200 op zijn naam gebracht. Zijn verhaal over een bijzondere maar ook mooie dag.
''Ik ben uiteraard met de meeste wegen hier wel bekend. Ondanks de mulle omstandigheden was het best snel. De eerste twintig kilometer waren vrij nerveus, we reden met een tamelijk grote groep en het was lastig om voorin te blijven. Na 25 kilometer kwamen we op een singletrack bij Sleen, waar ik als vierde opdraaide. Daar reed Moorlag weg. Ik kon niet direct de sprong maken omdat ik achter iemand zat die niet mee kon op dat moment. Daarna wist ik er in één keer naar toe te rijden. Tot 130 kilometer samen gefietst voor de anderen uit. Misschien was het gemakkelijker geweest om in een grotere groep te rijden, maar ik vond het leuk om te doen. Er kwamen nog twee jongens van achteren terug en toen konden we met drie rijden. Ik merkte op een mulle strook dat ik de beste benen had. Toen was mijn plan er één van af te rijden, zodat ze niet samen konden werken achter me. Toen ik alleen was, wist ik dat ik door moest trappen. Maar op de finish had ik een serieuze voorsprong. Dit was een mooi dagje Drente,''